รถอุบัติเหตุ ข้ามเลน ไม่มีประกัน คู่กรณี เพียบ เชิญอ่านได้ [จาก พันทิพย์]

ได้เมลมา

[กระทู้อุทาหรณ์] รถอุบัติเหตุ ข้ามเลน ไม่มีประกัน คู่กรณี เพียบ เชิญอ่านได้ เพื่อนผมเอง
ผมได้ขออนุญาติเพื่อมผมมาลงเป็นอุทาหรณ์ให้เพื่อน ๆ ชาวรัชดาอ่านกันครับ
อาจจะยาวสักหน่อย เพราะมัน ระบายความรู้สึกต่าง ๆ ส่งเมล์มาหาผมเป็น WORD เลย 8 หน้า อ่านกันเพลินเลย



เริ่ม


หัวข้อที่เพื่อนส่งมา
เรามาทำประกันภัยรถยนต์กันเถอะครับ ชั้น 3 ก็ยังดี

เคยไหม ที่คุณขับรถคันที่คุณรักมา 7 ปี ไม่เคยชนกับใครแล้ว เราเป็นฝ่ายผิดเลย คือเขามาชนเราทั้งนั้น ผมจึงไม่ทำประกันภัยเลย นั่นอาจเป็นความโง่ของผมเองทำให้ผมได้รับรู้ ประสบการณ์ที่น้อยคนนักจะได้เจอ มันเป็นประสบการณ์ที่ ราคาแพงมาก


ผมเป็นคนที่ขับรถเร็ว เวลาขับแบบสนุก ทำอยู่ 2 อย่าง คือ 1 ออกตัวแรง ๆ ให้ล้อฟรี เกีย 1 เกีย 2 เกีย 3 ล้อฟรี ตลอด ต้องหารให้รู้ว่ารถแรงแล้วเวลาเบรคคือ ถ้าไม่กระทันหันจะไม่เบรค การเบรคแต่ละครั้งนั้นต้องล้อตายทั้ง 4 ล้อแล้วจะไปหยุด หรือ ไม่พอก็ทำให้รถสะบัดเพื่อเปลี่ยนเส้นทางในการหลบหลีกตลอดมา คิดเสมอว่าตัวเองเจ๋ง ตัวเองเก่ง แข่งเล่นกับใครไม่เคยแพ้ ไม่แต่ให้เขาแซง แล้วแซงคืน จนรถคันที่มาเล่นด้วยหมดกำลังใจไปเอง ทำแบบนี้มาตลอดในซอยบ้านเป็นถนน 2 เลน ผมขับประมาณ 120 ขึ้นไป ทั้งที่มีคนอยู่มากมาย นั่นเพราะคิดเสมอว่า ไม่ว่ายังไง ผมก็ควบคุมรถได้

ทุกครั้งที่รถ โอเว่อ ผมสามารถทำให้รถกลับมาคงสภาพตามปกติ จนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น รถจะหมุน รถจะเหวี่ยง ผมกลับสถานการณ์ได้เสมอ เก่งทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ ไม่เป็นอย่างนั้น

เรื่องเริ่มต้นที่ เมื่อวันที่ 6 มกราคม 2550 ผมเลิกงานแล้ว จะไปกินข้าวกับเพื่อน 2 คน (ผู้ชายนะคับ) พอดีว่ามันอยู่ไกล ก็เลยขับรถเก๋งไป (ผมขับรถเก๋ง ฮอนด้า ซีวิค ปี 99) แล้วระหว่างทาง ซึ่งสาบานได้เลยว่า ขับไปไม่เกิน 80 จริงๆ เพราะเพื่อนนั่งไปด้วย พอจะถึง 3 แยกพระประแดง มีมอเตอร์ไซ คันหนึ่ง มีคนขับเป็นผู้ชายแล้วก็มีเด็กตัวเล็กๆ ซ้อนท้าย กอดเอวอยู่ ขับช้า อยู่บริเวณ เลนถนนด้านซ้ายของเลนที่ผมวิ่งอยู่ ในขณะที่ผมกำลังจะแซงขึ้นไปนั้น มอเตอร์ไซคันดังกล่าว ก็หักมาตัดหน้าผม ซึ่งกำลังจะแซงผ่านไป ซึ่งคาดว่า มอเตอร์ไซคันดังกล่าว คงจะเปลี่ยนมาเลนขวา เพื่อที่จะทำการกลับรถตรงสามแยกไปแดงด้านหน้านั้นเอง

เหตุการณ์ดังกล่าว เป็นเหตุให้ผมหักหลบ ไปทางขวา แล้วรถเสียหลัก พุ่งข้ามเกาะกลางถนน ไปชนกับรถเก๋งมิตซูบิชิ เลนเซอร์ ท้ายแบนซ์ ที่ด้านขวา บริเวณ ประตูหน้าเกือบถึงประตูหลัง ทำให้รถคันดังกล่าว เสียหายบริเวณ ประตูหน้า +ประหลัง+แก้มท้าย ส่วนคนขับได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย
เมื่อเกิดการชน ทำให้รถมิตซูบิชิ เลนเซอร์ หมุนกลับ แล้วหยุดลงในลักษณะที่สวนเลน ส่วนรถของผมก็เปลี่ยนทิศทางพุ่งไปชนกับ มอเตอร์ซ 1 คันที่วิ่งมาตามปกติ มอเตอร์ไซคันดังกล่าว หายไปครึ่งคัน ส่วนคนขับนั้น นอนนิ่งอยู่กับพื้น แล้วมอเตอร์ไซคันดังกล่าวก็กระเด็นไปชนกับรถปิกอัพ
นิสสัน ฟรอนเทีย ได้รับความเสียหายที่บริเวณกันชนหน้า ส่วนคนขับ ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร

ส่วนรถของผม ยังไม่ยอมหยุด ยังวิ่งต่อไปด้วยความเร็วประมาณ 10-15 กิโลเมตร/ชั่วโมง แต่เพราะรถหยุดไม่ได้ครับ และรถกำลังหันหน้าสวนทางกับเลนปกติ ทำให้ผมต้องขับรถหลบรถที่วิ่งสวนมา โดยการแทรก ตรงกลางระหว่างรถ 2 เลนที่วิ่งมา ทำให้ด้านซ้ายของรถ ไปเฉี่ยวกับรถปิกอัพ
นิสสัน บิกเอ็ม ได้รับความเสียหาย ด้านข้างซ้ายของตัวรถ ตั้งแต่ประตูหน้าลากไปจนถึงกระบะหลัง ส่วนคนขับไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร

หลังจากนั้นรถของผมก็ยังแล่นต่อไปอย่างช้าๆ โดยที่ไม่สามารถหยุดได้ จำได้ว่ามองไปข้างหน้า เลนซ้ายเป็นรถเมล์ ส่วนเลนขวาเป็นรถ ฮอนด้าซิตี้ และรถเก๋งฮอนด้าซิตี้ ก็อยู่นำหน้ารถเมล์มาประมาณ ครึ่งคัน (รถ 2คันดังกล่าวหยุดอยู่กับที่เนื่องจากเห็นเหตุณ์ที่อยู่บ้างหน้าอย่างชัดเจน) ผมจึงตัดสินใจ ขับไปในช่องซ้ายที่เบื้องหน้าเป็นรถเมล์ เนื่องจากระยะทางไกลกว่า เมื่อรถวิ่งไปและคิดว่ารถหยุดไม่ได้แน่ พอรถวิ่งไปถึงบริเวรหน้ารถเก๋ง ฮอนด้าซิตี้ ผมจึงหักพวงมาลัยใส่ล้อหน้าของรถเก๋ง คันดังกล่าวจึงทำให้รถหยุดสนิท รถเก๋งฮอนด้าซิตี้ ได้รับความเสียหายที่ ซุ้มล้อด้านขวากับกันชนหน้า ส่วนคนขับไม่ได้รับบาดเจ็บ และเมื่อรถหยุดลง ซึ่งผมจำได้ว่าไปชนกับมอเตอร์ไซ 1คัน ผมจึงเปิดประตู ลงไปเห็นคนขับมอเตอร์ไซ นอนคว่ำนิ่งอยู่ที่พื้น เลือดกองเต็มพื้น ผมจึงหยิบโทรศัพท์ แล้วกด 191 ส่งให้เพื่อนแจ้งเหตุ ส่วนผมวิ่งไปหาคนที่นอนอยู่กับพื้น ผมจับเขาหงายหน้าขึ้น โดยคอยประคองส่วนคอเขาไว้ เพราะไม่รู้ว่า จะหักหรือเปล่า ภาพที่ผมเห็นคือ ผู้ชายผมยาวใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด เสื้อฉีกขาด และด้วยความตกใจ ผมจึง เอามือไปสัมผัสที่บริเวณชายโครงด้ายซ้าย เพราะอยากรู้ว่าเขาตายแล้วเหรอ ถูกครับ หัวใจเขาไม่เต้นครับด้วยความที่ตกใจมาก และผมได้ยินเสียงคนตะโกนมาว่า ให้ปั้มหัวใจเขา แต่ผมคิดว่าคงปั้มไม่ได้แน่ๆ เพราะร่างกายคงบอบช้ำอยู่ ก็เลยไปขอให้คนที่ขับนิสสันบิกเอ็ม ซึ่งอยู่ในสภาพที่วิ่งได้ ขับไปส่งที่โรงพยาบาล เพราะผมคิดว่า ถ้าเขาหัวใจเพิ่งหยุดเต้น และถ้าไปถึงโรงพยาบาล ทัน เขาจะรอด แต่รถกระบะคันดังกล่าวไม่ยอมไปโดยอ้างว่าหลังรถเขานั้น มีประตูบ้านอยู่ ซึ่งผมคิดว่า ส่วนที่เป็นประตูนั่นจะเป็นส่วนที่วางร่างผู้ป่วยได้เป็นอย่างดี แต่เขาก็ไม่พาไปสักที (น้ำใจคนไทยครับ ซึ้งโคตร) ฉะนั้น ผมก็เลยนำผู้ป่วยส่งโรงพยาบาลไม่ได้ จนต้องรอให้ ตำรวจมาแล้ว เคลีย รถให้ว่าง แล้วนำรถของมูลนิธิ นำตัวส่งโรงพยาบาล



เรื่องจบแล้ว อ่านไว้แค่นี้เป็นวิทยาทานละกันครับ ...... (เจ้าของเรื่องฝากมา)



ตั้งแต่นี้ไปผมคงไม่ขับรถเร็วเหมือนก่อนแล้วละ ผมคงไม่ใจร้อนเหมือนก่อน ผมจะรอบคอบมากขึ้น ในส่วนนี้คงทำให้ผมจำไปจนวันตายของผมผมทำให้แม่ร้องไห้ ทำให้คนอื่นมาดูถูก ที่แม่ผมต้องไปขอร้องเขา ผมจะไม่ลืมช่วงเวลานี้เลย เวลาที่ทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ ก้มหน้ารับกรรม แล้วก็มานั่งร้องไห้คนเดียว

ตอนนี้ ยอดค่าใช้จ่าย ก็ปาไป 430,000 แล้วครับ เครียดมากเลย เบื่อโลก

 

ลืมอีก 1 บรรทัด


ว่าแต่ ไอ้มอเตอร์ไซด์ หน้าเห..ยที่มันขี่ปาดหน้าผม ป่านนี้แมร่งตายหงตายห่าไปยังก็ไม่รู้ครับ สัดเอ้ย ใบขับขี่พ่อมรึงไปซื้อมาให้รึไงวะ ไอ้แม่ yes. อย่าให้กรูรู้นะมรึง

 

อ่าววววว ไหงจบแบบนี้วะ 5555

 

จบได้ซึ้งส่าด ผม ล่ะเสี่ยวแต่ผม มีประกัน

 

เศร้า

 

อ่าชะงั้น

 

อ่านกี่ทีก็สลดใจ

 

ทำไมกรูอ่านแล้ว ไม่เข้าใจว่ะ เหมือนมันขาดหายเป็นผัวหลินฮุ่ย

 

ดูซิใครจะมาแก้ให้

 

เอครับ

เสียใจด้วยจริงจริง............................

 

เสียใจด้วยคับ

 

น่ากลัวครับ ขอบคุณนะครับสงสัยต้องรีบไปทำประกันแล้วเผื่อไว้เจอเหตุการณ์สุดวิสัย

 

ใช้หนี้จนตาย
เศร้า