จากกระทู้ ชี้แจงของหมออาร์ต มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง

อยู่วัด ไม่มีทีวีดุ มีแต่หนังสือให้อ่าน

ไปเจอเรื่องนี้มาเลยมา


มีพระราชาอยู่คนนึง ได้ออกไปล่าสัตว์ไปพร้อมกับคณะประมาณ 6-7 คน
เข้าไปในป่าลึก จนเลยเวลาเที่ยงมาก็เเล้ว ยังไม่ได้สัตว์ซักตัว
พอดีไปเจอโรงเตี๊ยม ตั้งอยู่กลางป่าเลยตัดสินใจว่า
ไปหาอะไรกินในโรงเตี๊ยมดีกว่า

พอเข้าไป เจ้าของโรงเตี๊ยม ออกมารับ พระราชาสั่งอะไร ก็ไม่มี มีแต่ไข่ไก่ พระราชาเลยสั่งข้าวไข่เจียวไป พอเสวยจนเสร็จ เรียกมาคิดตังค์
เจ้าของโรงเตี๊ยม บอก ข้าวไข่เจียวจานละ 500 บาท
พระราชาได้ยิน ถึงกับตกใจ

ถามออกไปว่า
"ทำไมมันแพงจัง ไข่ไก่ที่นี่มันหายากขนาดนั้นเลยเหรอ"

เจ้าของโรงเตี๊ยม ตอบว่า
"ไข่ไก่ที่นี่มันไม่ได้หายากหรอก แต่พระราชาน่ะแถวนี้หายาก"




ของแต่งนะมันหาไม่ยากหรอกมาเรื่อยๆ

แต่คนหน้ามืดอยากได้น่ะ มันหายาก

 

เอ่อว่ะ ถอกของทิด

 

ของแต่งบางอย่างที่ได้มาแต่ละชิ้น สำหรับผมรอไม่ต่ำกว่า 2-3 เดือน สำหรับเวลาการหา หรือไม่บางทีอยู่ดี ๆ มันก็มาหาเราเอง

ของแบบนี้คู่กับเราแล้ว มันต้องเป็นของเราครับ (ผมคิดแบบนี้นะ)

 

เข้าใจเปรียบเทียบ...

 

ผมก็คิดเช่นนั้น บางอย่างผมก็รอ แต่บางอย่างมันคุมตัวเองไม่ได้ อยากได้อ่ะ ก็เอา แต่ถ้าราคามันเกินความน่าจะเป็นก็ถอย

 

มีสาระ ซะด้วย ทิด

 

จริง ๆ ครับ

เรื่อง หลั่งเร็วนี่

เป็นอะไรที่ ควบคุมยาก

5 5 5

 

ไปบวชมา เริ่มมีสาระละ

 

อืม เข้าใจเลยครับพี่

 

เปรียบเทียบได้ใจ ทิดนี่

 

ทิดกลับมาทีนี่... ฮาาาาา

 

อืมจริง

 

ชีวิตของทิด เริ่มเปลี่ยนแปลงไป

 

ไปมั้ย F2 ขับหน้าเทอร์โบ ทิดแกชวน

 

นะโม โต๋เต๋ สาธุ

 

แต่คนหน้ามืดอยากได้น่ะ มันหายาก

เด่วนี้คนหน้ามืดเริ่มเยอะแล้วนะ ว๊าววววว

 

ชั่งเปรียบเทียบ