> ดิฉันแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2534 > และได้อยู่กินกับสามีด้วยดีจนมีลูกสาวและลูกชายอย่างละคน > ชีวิตก็มีความสุขดี มีรถยน ต์ มีบ้านในเนื้อที่ 24 > ตารางวาบนถนนแจ้งวัฒนะ > ดิฉันมีน้องสาว 1 > คนเค้าไปได้สามีที่มีเมียหลวงอยู่แล้ว > ตอนหลังเค้าเลิกกัน > เขามาหาดิฉันดิฉันก็ให้น้องสาวมาอยู่ด้วยกัน > แต่ว่ามาคนเดียวนะคะส่วนลูกๆอยู่กับสามีเขา > น้องสาวมาอยู่กับดิฉันได้หลายปีจนมาวันหนึ่งหัวใจดิฉันเกือบสลาย > คือสามีดิฉันจะเลิกงานเวลา 24.00 น.และในเวลา 00.45 น. > ดิฉันได้ยินเสียงรถของสามีมาถึงบ้านแล้วแต่ดิฉันหลับต่อมาก็ตกใจตื่นตอน > ตี 2 กว่านิด หน่อย ไม่เห็นสามีนอนอยู่ > ลุกขึ้นไปดูที่ห้องลูกๆก็ไม่มี ในห้องน้ำก็ไม่มี > ใจหายวาบ > รีบลงมาที่โซฟาข้างล่างก็ไ ม่มี > รถยนต์ก็จอดอยู่แต่สามีดิฉันไปไหน > มองที่ประตูบ้านก็ใส่กลอนอยู่ > ดิฉันหัวใจเต้นแรงมาก > เหลืออยู่ห้องเดียวคือ...ห้องน้องสาว..ของดิฉัน > ดิฉันเดินไปเปิดไฟจนสว่างทั่วบ้าน > หัวใจเต้นแรงผิดปกติอยากจะเป็นลม > แล้วมองไปที่ห้องของน้องสาวแล้วพยายามตั้งสติคิดในใจว่า > ถ้าเขาเดินออกมาจากห้องนั้นดิฉันจะทำอย่างไร > ดิฉันนั่งมองประตูห้องของน้องสาวน้ำตาก็ไหล > นึกในใจ ว่า จะทำอย่างไร ? > เราจะทำอย่างไรดี > ลูกก็ยังเล็กดิฉันตัดสินใจ ? เลิก? > ยังไงก็ต้องเลิก > แล้วให้เขาไปอยู่กับน้องสาวที่อื่นส่วนดิฉันจะอยู่กับลูกๆ > คือจะยกสามีให้น้องสาวไป ถ้าเขารักกัน > จนประมาณ ตี 3 กว่าๆ > ดิฉันนึกในใจว่าถ้าดิฉันโทรฯเข้ามือถือเขาแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ต้องดังออกมาจากห้องน้องสาวแน่ๆเ > ลย > เป็นไงเป็นกันดิฉันตัดสิ นใจโทรฯแล้วก็ติดจริงๆค่ะ > ใจดิฉันเต้นแรงจนเกือบหลุดออกมาข้างนอก > ดิฉันยืนอยู่หน้าห้องน้องสาว....แต่เอ๊ะไม่มีเสียงโทรศัพท์ดังออกมาจากในห้องของน้องสาวเลยแต่โทรฯ > ติด แล้วเขาอยู่ไหน ??ฮัลโหล ? > เธออยู่ไหน ? ดิฉันตวาด > . > . > > > . > . > . > . > . > . > . > ก็นอนอยู่ในรถสิ อีบ้า > รู้ทั้งรู้ว่าวันนี้กูจะกลับดึกยังเสือกล็อคประตูอีกยุงก็กัด....
