วันก่อนตอนเช้าขับรถไปทำงาน อยู่ดีๆรถมันดับไปเฉยๆเลย เอาแล้วซวยอีกแล้ว (ดับแบบไม่มีไฟเลยบีบแตรไม่ดัง ทำอะไรไม่ได้เลย) ก็เลยจอดรถเปิดฝากระโปรง ดูอะไรต่างๆนาๆ สักพักมียามคนหนึ่ง เดินมาถามว่ารถเป็นอะไรครับ เราก็บอกอาการไป พี่แกก็เงียบสักพักแกก็ถอนหายใจยาาวแล้วแกก็บอกกับผมด้วยสีหน้าเรียบเฉย ว่าเห็นรถน้องแล้ว คิดถึงรถคันเก่าของแก ยี่ห้อโลตัสน่ะ เมียซื้อให้ เครื่องวางกลางเหมือนกัน โหจ๋อยแแดกเลย ตู (ไม่ได็มีเจตนาดูหมิ่นอาชีพเขาน๊ะเขาอาจจะเคยมีจริงๆก็ได้)แต่แล้วอยู่ดีๆเครื่องมันก็ติดได้เองสงสัยมันจะอายพี่ยาม พอตอนเย็นมารับแฟนไปโรงพยาบาลไม่สบายมาก วิ่งๆมาถึงหน้าโรงพยาบาลพญาไทย3 คราวนี้ดับอีกแล้วอาการเดิมเลยคราวนี้ก็ฝากระโปรงดูๆๆๆๆๆๆๆขยับโน่น นี่ อ้าวขัั้วแบตหรือสายขั้วแบตขาดในแน่ๆ เลย เพราะพอขยับมันก็ติด ขณะที่กำลังขยับโน่นนี่อยู่ ก็เห็นรถคันสวยคันหนึ่ง ขับมาจอดแล้วเข้ามาถามพร้อมให้ความช่วยเหลือจนเราเกรงใจเลย น้องเขาชื่อวุฒ ขับmr2สีเหลืองมีน้ำใจดีจริงๆครับ ขอขอบคุณมานะ โอกาศนี้อีกครั้ง พอมาดูรถตัวเองอีกครั้ง ความโง่ของตัวเองแท้ๆดันดูแต่ขั้วลบนึกว่ามันไม่แน่นหรือสายขาดใน ไอ้ขั้วบวกมันก็ไม่แน่นสงสัยตอนทำรถช่างถอดขั้วแบตแล้วลืมไขให้แน่น เลยจัดการไขซะ น่าจะใช่น๊ะพอทำแล้วมันก็ไม่เป็นเลย กลับบ้านสะบักสะบอม วันนี้ก็เลยได้เจอเรื่องดีๆเจอคนดีๆ
ยินดีด้วยนะครับผมที่รถไม่เป็นอะไรมาก แล้วก็ ดีใจด้วยที่เจอคนรอบข้างดีๆๆ ปล. คนขับ MR2 ใจดี + มีน้ำใจกันทู๊กกคนเลยคร๊าบบบ
ไม่เป็นไรคร๊าบพี่ขับMR เหมือนกันช้วยๆกานไปแต่สงสารแฟนพี่จังไม่สบายแถมรถเสียอีกถ้าเป็นแฟนผมนะโดนเล่นแล้ว
