ยิ่งถ้าอยู่คนเดียวภาพเดิมๆๆจะกลับมาในทันที ต้องหาไรทำอ่ะคราบ ที่จิตใจเราเพ่งไปอยู่กับสิ่งนั้นเพียงสิ่งเดียว แนะนำเปนต่อโมเดลคราบ เพราะต้องเอาใจใส่สูง จะทำให้ลืมไปได้สักพัก หรือไม่ก็หาเกมเล่น คราบ ไม่งั้นเดี๋ยวจะคิดไปถึงวันเก่าๆๆ แล้วคำถามต่อมา ที่เกิดในหัวคือ " ทำไม ทำไม ทำไม "
ทำใจได้ ไม่ได้แปลว่าไม่คิดถึง... เพราะเป็นสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยจำได้ จึงไม่อาจจะลบเลือนได้ง่ายดาย ก็ทำได้แค่ทำใจให้เริ่มชิน ทำใจได้ ก็ทำได้แค่นี้... เพราะสิ่งที่อยากทำ..ทำไม่ได้ เธอคนดีวันนี้หนีไปแสนไกล ทิ้งไว้แค่ซากหัวใจที่ยับเยิน เอ........ทำไมพักหลังแต่งกลอนได้น้อยลงนะเนี่ย สงสัยเพราะนอนดึกหลายวัน สมองเลยไม่แล่นซะล่ะมั้ง... หรือเพราะมีคามคิดถึงทับซ้อนกัน 2 คนกันแน่เนี่ย
เวลาช่วยน้องรักได้.. ถ้ามันตัดไม่ขาด ขอโทษซักครั้ง ดีกว่ามาอยู่ด้วยความรู้สึกแบบนี้ ยอมลดตรรกะตัวเองลงบ้าง ยอมอะไรได้ ก็ยอมครับ ความเชื่อมั่นในตัวเองสูงไป ไม่ใช่พระเอก ถือว่าเราได้บทเรียนแล้ว กลับไปก็อย่าให้เกิดปัญหาคล้ายคลึงแบบนี้อีกนะน้องรัก..
ก้อรู้นิ แล้วจะมาแซวทำไม เมื่อคืน ก้อไม่ยอมเอาผ้าคลุมรถให้ เปียกฝนเลย เย็นนี้มาล้างด้วยนะ พุ่งนี้จะต้องไปทำงานแล้ว เด๊วม่ายมีเวลา :cool:
แ ห ม เ มื่ อ ว า น แ ฟ ง เ ลิ ก มี ต ติ้ ง เ กื อ บ 4 ทุ่ ม ไ ห น บ อ ก จ ะ โ ท ร ม า ค อน เ ฟ ริ ม์ ทุ ก ที อ่ ะ ที่ รั ก เ นี่ ย ผิด นั ด ต ล อ ด ฮ่ า ฮ้ า
ถูกต้องที่สุดเลยค่ะ เอาไม่รอดเหมือนกาน สับสนๆๆๆ กลัวรักแล้วทุ่มเทใจไปหมด100% แล้วเค้าไม่เหงคุณค่าในความรักของนู๋ แต่ทำไงได้หล่ะค่ะ เผลอปล่อยใจไปหมดแล้ว อารายจะเกิดก้อต้องเกิดจริงไหมค่ะ
โอ๋ๆๆๆๆๆ แฟงจ๋า อย่ารู้สึกผิดเลยน้า.... ลุงเค้าคงไม่ได้ว่าแฟงหรอกมั้ง....อาจจะตาฟางว่าผิดกระทู้ก็ได้นะ ฮา..... :lol: เมื่อไหร่เธอจะมีความกล้า... บอกคนอื่นไปว่า เธอก็คิดถึงฉัน เมื่อไหร่จะบอกคนอื่นว่าชอบกัน และให้ฉันบอกคนอื่นได้สักที จริงอยู่ว่าฉันยังไม่เลือกใคร... เพราะเหตุการณ์ที่ฝังใจ ทำให้ไม่กล้า แต่ฉันก็ดีใจ และอยากใครๆ บ้างว่า มีคนมาเป็นห่วงและสนใจ เมื่อไหร่ เมื่อไหร่ เมื่อไหร่... ในใจฉันมีคำถามอยู่เป็นล้าน แต่ไม่กล้าถามไป เดี๋ยวจะรำคาญ แต่วันนี้ขอถาม เพื่อความมั่นใจ งั่มๆๆๆ วันนี้มาอารมณ์ไหนเนี่ยฉัน... กำลังคิดว่าจะรวบรวมบรรดากลอนทั้งหลายที่แต่งในนี้รวมเล่มขายมันดีมั้ยล่ะพี่น้อง???
ยังเดินผ่านทุกวัน ที่ที่เราพบกันเมื่อก่อน ยังจำซ้ำๆ ได้ทุกตอน ราวกลับมีใครมาหมุน ย้อนเวลา แต่ก็คงจะหมุนย้อนได้แค่ในความคิด ในชีวิตจริง คงไม่เจอกันอีกแล้ว ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว เธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อนคืนมาหา ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้ เผื่อวันไหนเธอผ่านมา เห็นที่เดียวกันนี้ เธอจะนึกขึ้นได้ว่า เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ อยู่ตรงนี้เสมอตลอดมา ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้ อาจไม่เห็นได้ด้วยตา ฉันจะฝากเอาไว้ อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า ฉันยังรักเธอ ขอฝากบทๆๆเพลงนี้ ไว้ให้คนบางคนที่ผมรักมากที่สุด เผื่อวันไหน เขาได้มาอ่าน ผมอยากจะบอกเขาว่า ผมยังรักเขาเสมอ :cry:
ป๊ะป๋าบอกหนูจริงเหรอ เผลอแป๊บเดียวก็มาถึง 99 หน้าแล้วนะคะ ที่ผ่านมาก็มีทั้งสุขและทุกข์ (ของแนนจะทุกข์มากกว่าสุขนะ 555) ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้ทุกคนมีความสุข และไม่มีใครอกหัก จนต้องมาโพสต์ที่นี่อีกจัง.... จะมีวันนั้นมั้ยนะ..........
ไม่ลองไม่รู้อ่ะนู๋แฟง คิดในทางที่ดีไว้ก่อง เราให้ใจเค้า เค้าให้ใจเรา มันต้องยอมแลก เราจะได้สื่งนั้นกลับมา
วันที่เรา เจอคนที่รักเราจึงๆไง วันนั้นเราจะไม่เสียใจแล้วเราจะมีความสุข แต่ก้มาทักทายกันได้เหมือนเดิมนะ
ก็ลองดูตัวเองก่อนล่ะกันว่า จริงจัง+จริงจัย กับคนๆนั้นแค่ไหน เราแสดงออกไปมากน้อยเพียงใด จะรักใครซักคน ดูดีๆ ว่าเค้ารักเราในสิ่งที่เราเป็นไหม หรือว่ามานั่งเปงแค่ตุ๊กตาหน้ารถ ปล. สำหรับออฟอาจจะอยากได้เพียงแค่ตุ๊กตาหน้ารถล่ะมั้ง ถึงได้เป็นแบบทุกวันนี้ ไม่เคนเอาใจใส่+จิงจัง กับคนที่รักเธอจริงๆสักกะที
บางที่การอยู่คนเดียว มันก็ดีอย่าง ใช้ชีวิตไปเรื่อย อยุ่กับตัวเอง แอบอิจฉา คนมีคู่นิดๆ แต่ก็ล่ะ ยังมีสิ่งอื่นมาทดแทนกันได้ ถ้าเราไม่ไปคิดถึงเรื่อง นี้อยุ่ ตลอดเวลา
